Lectio Divina is een monastieke manier van Bijbellezen die al eeuwenlang in de kloosters wordt beoefend. Vandaag is er ook onder protestantse en evangelische christenen steeds meer aandacht voor deze manier van Bijbellezen.

Waar gaat het in Lectio Divina (goddelijk of geestelijk lezen van de Bijbel) eigenlijk om? Ik probeer dat samen te vatten in vijf woorden die met een een L beginnen.

Lezen: Lectio Divina is allereerst heel eenvoudig lezen. Gewoon lezen wat er staat. En ontdekken dat er niet altijd staat wat je denkt dat er staat. Lezen is de kernactiviteit.

Leren: Lectio Divina staat voor een leerproces. Je bent geen volleerd lezer als je de letters van het alfabet kent en woorden en zinnen kunt vormen en volgen. Lezen is een levenslang leerproces, waarin je steeds opnieuw open staat voor wat er aan tekst naar je toe komt. Lectio Divina is: een leven lang leren lezen.

Langzaam: Lectio Divina is een manier van lezen die je ook Slow Reading zou kunnen noemen. We lezen vaak snel, oppervlakkig, vluchtig, scannend. Ons internetgebruik heeft daar alles mee te maken. Daarom is het belangrijk om te verlangzamen, te ont-haasten en langzaam te lezen om werkelijk de woorden tot je door te laten dringen. Langzaam aan dus. Langzaam en herhalend.

Liefdevol: Lectio Divina gaat om lezen met het hart en niet zozeer met het hoofd. Het is een leeswijze die er op uit is om geraakt te worden op een dieper niveau. Lectio Divina gaat om groeien in liefde, niet in kennis.

Luisterend: Lectio Divina is alert op de stem van de Geest die spreekt. Het gaat om het zich afstemmen op de Stem die klinkt door de gelezen woorden heen.

Ontdek hier meer over Lectio Divina: levenindekerk.nl/lectiodivina.